من تو اون چشمک ته کامنت فرورفته ام، یکی بیاد منو بکشه بالا:دی

و بنده پدیده ای هستم که زمستون و تابستون نمیشناسه پاهام، جوراب پام نباشه میمیرم ازسرما :دی موقع خوابم پامه گاهی :| :))) همین الانم با دوجفت جوراب دارم یخ میزنم... انگار پام جدا از منه اصن حالیش نیست که چسبیده به من خون میچپرخونم توش شیرکاکایو ( میدونم شیرکاکایو درست نیست. با لب تاب مامانم و نمیدونم یارو درسته ش کجاس تو این کیبورد ) میریزم توش میچسبونمش به هرشی گرم که گیرم بیاد :|

مراتب دریافت درکتون رو اعلام میکنم :دی 

ستوده :))))))))))))))))))))))

درست احساس میکنی...سال اول کنکور فکر میکردم ازین بدتر نمیتونم باشم. الان که متنای اون موقع م رو میخونم خییییلی شادتر و خوش خیال تر و رنگی تر بودم. سال اول سال داغ بودن و نفهمیه. واقعا سال داغیه. فکر میکنی فشار روته و سخت میگذره ولی تا ازین بیرون نگاش نکنی نمیفهمی هیچی نبوده. سال دوم که موندنی شدم... خب ازین بدتر که نمیشه باز. ولی دلم خوش بود. پارسال تلاش نکرده م، امسال میکنم. انگیزهِ رو داشتم. به روی خودم نیاوردم خیلی که چیزی شده. 99 ممیز 3 درصد حال خوبمو لابلای اون همه حال بد ازین داخل میگرفتم. ولی سومیش. آخ از سومیش. داره کم کم باورم میشه وقتی یه چیزی نمیشه، نمیشه. فکرام شدن سم و داخل حجم عظیمیه از فکرو خیالایی که تا میخوان لبخند شن رو لبم، میماسن رو لبم که سومیشه، که به خداااااااا ازین بدتر نمیشه نمیشه نمیشه، که نگاه کن چه حساس شدی، چه به قول اسمارتیز رشد اخلاقی منفی داشتی، چه همه رفتن کسی دور و برت نیست... مهم نیست ولی :) گندیه که خودم زدم. به هررررر شکلی شده باید جمعش کنم. نموندم سال سوم که همونجوری پخش و پلا بمونه...

وقتِ گُلِ نِی ;) 

الان که نگاه میکنم از دیروز تا حالا هیچی فرق نکرده ولی محتوای این کامنت و پست رو نگا آخه؟ بعد بیاین بگین بازیِ هورمونا شوخیه. یکی بیاد تافت بزنه بهم همینجوری بمونم. نمیخوابم آقا. من نمیخوابم امشب. بخوابم میپره. مکن ای صبح طلوع...

بیا لپاتو بکشم دخترِ باهوشم :)))))****

:))))))))) از خل بازیات معلومه :دی

درک کن، درک خوبه :دی

یه چیزی بخواد سرریز کنه، میکنه دیگه. بیان و غیربیان نمیشناسه دیگه :)))) شل کن و راحت خنگ و خل بازیاتو دربیار:دی

خیلی بدی :( -.- =))))))))))))))))))))

عه، ناشناس من فعاله؟ برم تعطیلش کنم پس -.- :)))