چیزی که دکترنرفته متوجهش هستم اینه که مشکل از من نیست. روحی نیست. کاملا جسمیه. یه چیزی تو من کم یا اضافه س. لابد همون داستان کم‌خونی و دیگر برادران باشه. حال آزمایش‌دادنم نیست. حال دکتررفتنم نیست. در پرانرژی‌ترین حالت ممکن پای کتاب آرومم نمیگیره و خسته میشم. سرم گیج میره و چشام سیاهی. واقعا حال هیچیم نیست و مشکلم همینه که حال هیچیم نیست و همیشه خسته و خوابالود و بی حالم که اگه اینطوری نبودم اصن نیازی به حال برای دکتر رفتن نبود. موسیقی و فیلم و بارون و بیرون زدن و این مسخره بازیا هم دیگه جوابگو نیستن رو من. دیگه حال خوددرمانی و خودخوشحال کنندگی هم ندارم حتی. همینجوری وایسادم ببینم دکتر از آسمون خودش میاد سراغم دردمو بگه و در ادامه بقیه رو بفرستم داروهامو بگیرن و من فقط زحمت خوردنشونو بکشم. حالم همین‌قد میتونه مایه بذاره. 

نوشته ماهیا موفق ترین مهره داران زندن. هیچی دیگه. هر چی خدا گفت بابا این آدم اشرفه، اومدن تو کتابمون نوشتن ماهی موفقه. شایدم ربطی نداره و لزوما موفق اشرف نیست و اشرف موفق نیست. شاید واقعا ماهی موفق تره. من که میگم نه اشرفیم نه موفق. اصن نمیدونم منظور از اشرف چیه که خدا گفته ما اونیم. شاید منظورش اسم خاص بوده. نمیدونم. اگه یه روز این ارتباط این مدلی که خدا درست کرده برچیده شه و بتونم رو در رو باهاش حرف بزنم حتما میپرسم من چرا اشرف؟چون عقل دارم؟مغز دارم؟ چرا یه سیستم فتوسنتز و بی نیاز به مواد غذایی نصب نکردی رومون؟ جلبک از من اشرف تره که! :|.بله بله.خدایا بیا قبول کن خلقتت باگ داره.سراسر باگه حتی.خود خود همین خلقتت خودش باگه. ایشاالله(اگه خودت بخوای!!) انتقاد پذیر باشی. موجودی که بیخودی با یه جمله بشکنه و گریه کنه و به حداقل سه وعده غذا تو روز نیاز داشته باشه و تو جهان و کهکشان به این بزرگی نتونه هر غلطی دلش میخواد بکنه!! :دی اشرف نیست. زندونی تو و خلقتته.اشرف اون جلبک بزرگوار خوشرنگه با اون اسم قشنگش و بی نیازیش،بی احساسیش،بی خیالیش. خاکی و پاک و ساده.بدون نیازهای انسانی و حیوانی. بهرحال اگه تو خدایی و گفتی فضلناهم فی البر و البحر و انا عاقل و نابغه با همون هوشم باید یه روزی بتونم یه کاری کنم ژن فتوسنتز توم روشن بشه -_- راجع به هرچی قانع شم از این یکی نمیتونم بگذرم...