بدون محاسبه دقیق حداقل بیست سی خط حرف تو ذهنم داره وول میخوره و میخوام بنویسمشون ولی نمیتونم. حالا اینکه وسط نوشتن ممکنه چقد بست داده بشه و هی چیزای دیگه یادم بیفته و اضافه کنم، هیچ. محتوای حرفها نهایتا به این میرسه که من اینجام و فکر و خیالم اونجا و برای اینکه جسم رو به روح بپیوندونم چند تا تست اضافه زدن نزدیک ترم میکنه تا نوشتن و خالی شدن. پس دلبرا، بیا بریم سر درس و مشقمون که هذلولی دستتو میبوسه...